Voortgang gebiedsprocessen

Op heel veel plekken in ons land zijn provincies met zogenaamde gebiedsprocessen gestart. Wat zijn dat? Daar zitten boeren, beheerders van natuurgebieden zoals Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten, milieuorganisaties, vertegenwoordigers van de recreatiesector en ambtenaren van waterschappen, gemeenten en provincies met elkaar om tafel.

En waar heeft men het over? Over hoe de Natura 2000-gebieden ervoor staan, wat daar verbeterd moet worden en hoe, over hoe bijv. om te gaan met veenweidegebieden, enz., enz. Gaandeweg komen ambtelijke vergezichten voor het grote omliggende gebied op tafel met vooral meer natuur en minder plek voor landbouw. Minder landbouwgrond, minder dieren en fors minder boeren. Waarom? Omdat door de overheden wordt aangenomen dat dat bijna de enige manier is die tot minder stikstof-neerslag op de natuur leidt. En omdat door de natuurorganisaties wordt aangenomen dat dát laatste het wondermiddel is voor natuurherstel.

De recente stikstof-brief van minister Van der Wal en alle uitspraken daaromheen hebben onrust, onzekerheid, verbijstering en boosheid bij ons allemaal opgeroepen. Zeker bij al die NMV-leden die in hun provincie aan die gebiedstafels het beste ervan proberen te maken.
Het steeds maar weer de veehouders als dé boosdoeners neerzetten en het maar blijven zwaaien met het onteigeningsmes: dat is niet de manier om met ons om te gaan. Ook het zonder enige onderbouwing maar blijven stellen dat de natuur op code rode staat en planten- en diersoorten aan het uitsterven zouden zijn, ten gevolge van…..altijd maar weer de stikstof afkomstig uit de veehouderij.

In de provincies werken de agrarische belangenbehartigers samen als een soort provinciale Landbouw Collectieven en die hebben de afgelopen dagen besloten: tot hier en niet verder! Als Den Haag op deze manier met ons omgaat, dan schorten wij onze medewerking aan de gebiedsprocessen op.

Wij komen weer aan tafel:
• als het gaat over de échte staat van de natuur in de N2000-gebieden en als er daar samen mét ons onderzoek naar wordt gedaan, met waarnemingen en metingen in het veld. DE FEITEN MOETEN OP TAFEL KOMEN!
• als perspectief en toekomst van de landbouw weer voorop staan.
• als in Den Haag het liedje ‘opkoop, opkoop, opkoop’ een toontje lager wordt gezongen.
• als landbouwgrond landbouwgrond blijft.
• als we echt zicht hebben op legalisatie van de PAS-melders, interimmers en niet-melders.
• als we aan overlegtafels een stevige positie hebben en niet te maken hebben met een heel leger natuur- en milieuorganisaties, ambtenaren, etc. die het op onze bedrijven en grond gemunt hebben.

Wij willen als boeren daar niet alleen meepraten, we willen mee aan het stuur zitten om de echte feiten op tafel te krijgen. Maar om verder te kunnen moet wel aan enkele belangrijke VOORWAARDEN worden voldaan:
• de provincie doet alles wat binnen zijn mogelijkheden ligt om de legalisatie van PAS-melders, interimmers en niet-melders te realiseren en dringt voortdurend bij de minister aan op prioriteit en snelheid.
• de provincie gaat het onteigenings-middel niet inzetten en zal ook richting rijksoverheid alles doen om te voorkomen dat de rijksoverheid dat doet.
• de provincie neemt afscheid van de Kritische Depositie Waarde als algemene norm.

NMV is een sterke vakbond met een helder boeren-geluid. Samen optrekken met anderen maakt de boeren-invloed groter. Het landelijke Landbouw Collectief is er helaas niet meer. Maar in de regio’s en in de provincies is de samenwerking volop gaande. De kracht komt van onderaf. De ‘Landbouw Collectieven’ in Friesland, Overijssel, Flevoland en Gelderland hebben een duidelijk signaal afgegeven. Dat zal voor wat betreft NMV een duidelijk vervolg richting Den Haag moeten krijgen.