Van de regen in de drup

Beleidskeuzes worden vaak gemaakt nadat er vooraf wetenschappelijk onderzoek is verricht waar soms in de onderzoeksvraag al wordt voorgesorteerd op de uitslag. Ook ongefundeerd onderzoek wordt hiervoor nog steeds gebruikt. Het slepende ammoniakdossier is hier een goed voorbeeld van. Dit heeft geleid tot verkeerde beslissingen wat er voor gezorgd heeft dat het beleid verzand is in deeloplossingen. Deze lossen het probleem vaak niet op, maar verplaatsen het met als gevolg dat zich hieruit weer nieuwe problemen aandienen. Te denken valt aan een onveilige werksituatie, een slecht stalklimaat en verlies aan biodiversiteit met alle gevolgen van dien. De boer wordt vervolgens gedwongen opnieuw investeringen te doen tegen deze neveneffecten, waardoor het probleem wederom verplaatst wordt of er op een ander vlak weer nieuwe problemen opduiken. Dit zorgt er uiteindelijk voor dat onze kostprijs de hoogste van Europa is geworden. Ondertussen dendert de beleidstrein maar door en wordt de stal met de laagste uitstoot in de ban gedaan en moet er geïnvesteerd worden in minder uitstoot van broeikasgassen als Methaan, CO² etc. etc.

Willen we onszelf niet uit de markt prijzen dan moeten we heroriënteren en een samenhangend beleid ontwikkelen. Beleid wat de problemen oplost en niet verplaatst. Beleid wat er bovendien voor zorgt dat onze kostprijs op termijn gaat dalen. Dit zal er ook toe leiden dat de maatschappelijke waardering voor onze sector weer toeneemt. Het nieuwe kabinet heeft het polderoverleg in de hoogste versnelling gezet en hopelijk weet men werk met werk te maken. Laat men zich niet leiden door gestuurde onderzoeken met nepconclusies die de wetenschappelijke toets niet kunnen weerstaan. Als NMV nemen we graag onze verantwoordelijkheid hierin: Zo organiseren we 23 maart een symposium over verschillende vraagstukken waarin de melkveehouderij een rol heeft. Hopelijk weten we daar de gemeenschappelijke deler te vinden om ons te behoeden voor het van de regen in de drup te raken.

Ook maak ik me zorgen over de fosfaatrechtenstorm die zich aan het ontwikkelen is. We zijn dan ook blij dat de landbouwwoordvoerder van de VVD in de Tweede kamer, mevr. Lodders, haar zorgen heeft geuit in de beperkingen van de vrije markt voor de handel in fosfaatrechten. Zeker in het licht gezien van de prijzen die nu in de wandelgangen te horen zijn. Het lijkt erop dat de fosfaatrechten de Bitcoin wordt van de Nederlandse melkveehouderij. Wanneer dat niet in goede banen geleid wordt gaat het fosfaathek om Nederland ervoor zorgen dat we onze bedrijfsopvolgers de mogelijkheid voor verduurzaming ontnemen. Dit kan er toe leiden dat de fosfaatbubbel de melkveehouderij uiteindelijk in een diepe crisis stort. Zeker omdat geld nu eenmaal maar één keer kan worden uitgegeven. Daarom heeft NMV in een open brief aan de voorzitter van de ‘Duurzame Zuivelketen’ dan ook gevraagd om twee zetels in die stuurgroep en de aanbeveling gedaan zich ook door andere organisaties aan te laten vullen. Dan worden adviezen die zij verstrekt breed gedragen en gewaakt voordat zij het tegenovergestelde doel bereikt. Diversiteit in bedrijfsvoeringen is een groot goed en uitsluiting van groepen boeren is onacceptabel.