Kalversector

Rapport kalverhouderij kent alleen maar verliezers

In een recent uitgelekt onderzoek wordt de toekomst van de vólgende veehouderijsector in Nederland te grabbel gegooid. Namelijk de kalverhouderij. Het heeft er alle schijn van dat de politiek een nieuwe proefballon op liet. Nu de verontwaardiging daarover massaal is, is Minister Schouten plots verbolgen dat het rapport is uitgelekt. Echter zijzelf gaf notabene opdracht voor dit onderzoek!

Politiek gezien gebeurt er zelden iets voor niets. NMV is dus niet verbaasd dat een stemmingmakend onderzoek juist daags voor de verkiezingen plotseling uitlekt. Na de pelsdierhouderij lijkt nu de kalverhouderij op de korrel te worden genomen. Bijkomend voordeel om juist deze sector nu uit te willen bannen is dat op het gebied van stikstof het opdoeken van de kalverhouderij in met name het grootste probleemgebied de Veluwe, voor veel ontwikkelingsruimte kan zorgen voor provincie, industrie en woningbouw.

Wereldwijde koploper

Framende kritiek op de kalverhouderij is niet nieuw aangezien eerder al partijen de sector ter discussie wilden stellen. Echter is de kritiek nog altijd zeer onterecht. Net als in andere dierhouderijsectoren heeft de kalverhouderij de laatste jaren zwaar ingezet op antibioticareductie, dierwelzijn en milieuverbetering door emissiebeperking. De Nederlandse kalverhouderij behoort daarmee tot de wereldwijde koplopers in zijn soort qua efficiëntie, dierwelzijn en milieudoelen.

De kalverhouderij en de melkveehouderij zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Eenzijdig de kalverhouderij aanvallen is eveneens een aanval op de melkveehouderij. Niet alleen vinden via laatstgenoemde sector kalveren hun bestemming tot hoogwaardig kalfsvlees, ook zet deze sector grote hoeveelheden restproducten uit zuivel en voedingsmiddelen om.

Alleen maar verliezers

NMV is zwaar bezorgd dat de kalverhouderij en daarmee ook de melkveehouderij op deze manier in een positie worden gebracht die alleen maar verliezers kent. De drie toekomstscenario’s die geschetst worden zijn rampzalig voor de melkveehouderij. Het scenario van kalveren langer of zelfs geheel op de melkveehouderijbedrijven te houden is financieel onrendabel. Melkveebedrijven zijn niet ingericht voor het aanhouden en opfokken van vleeskalveren. Zij zullen hier in de eerste plaats voor moeten investeren, iets waar in deze huidige tijd van negatieve marges absoluut geen ruimte voor is. Daarnaast moeten zij investeren in huisvesting die vervolgens bij kalverhouders leeg komt te staan. Dit is kapitaalvernietiging en water naar de zee dragen, iets wat in tijd van economische crisis absoluut vermeden dient te worden.

Venijn in de staart

Het grootste venijn zit in de staart, investeren in extra huisvestingsruimte op de melkveebedrijven vraagt ten eerste een vernieuwde vergunning. Aangezien intern salderen afgeschoten is zullen alle vergunningsaanvragende melkveebedrijven hierop vastlopen. Daarnaast zal het opfokken van vleeskalveren op de melkveebedrijven fosfaatruimte vragen, waardoor het aantal te houden melkkoeien drastisch zal afnemen. Met een versterkt negatief resultaat als gevolg.

Noodklok

NMV luidt de noodklok over dit voorstel. Wij laten de komende tijd in nauwe samenwerking met de kalverhouderij van ons horen in de overleggen. En gaan voor de toekomst van zowel de melkveehouderij als kalverhouderij in Nederland!