Mesdagfonds over stikstofbeleid

Publicatie cijfers Mesdagfonds

Op donderdag 20 februari jl. heeft Mesdagfonds in Nieuwspoort uitleg gegeven over de RIVM-cijfers waar de commissie Remkes mee rekent. Het viel hen allereerst op dat de commissie Remkes rekent met de landbouw als verantwoordelijk voor 46% van de stikstof in het totale vraagstuk. Het eerste wat Mesdagfonds ontdekte was dat dit het aandeel betreft over heel Nederland. Dus ook op landbouwgronden en niet slechts over de depositie op de stikstofgevoelige natuurgebieden. Hierdoor ontstaat er een vertekend beeld. Dit is niet representatief voor de hoeveelheid depositie die op natuurgebieden neerkomt.

Ook blijkt het RIVM alleen de globale landelijke stikstofdata vrij te hebben gegeven, en zijn de meer specifieke AERIUS-data nog steeds niet aangeleverd. De onderzoekers hebben vervolgens met de aangeleverde data opnieuw berekeningen gemaakt. Daaruit komt naar voren dat de bijdrage van de landbouw zo maar 25% kan zijn in plaats van de veronderstelde 46%, aldus onderzoekers Geesje Rotgers en Richard Zijlstra. Een aanzienlijk verschil, dat voortkomt uit welke uitgangspositie je neemt. Het moet gaan over de depositie op de natuurgebieden, en niet om de emissie aldus Rotgers. Er bleek verwarring over het al dan niet meetellen van wateren, wat in de cijfers van het RIVM níet gedaan wordt, maar in het onderzoek van Mesdagfonds wél.

Wat ook opmerkelijk is, is dat de bijdrage van de bouw echt marginaal is. En in het onderzoek van Mesdagfonds nog minder. Maar wat pas echt stuitend is, is dat de emissie (en depositie) van deze bedrijven al lang ingevoerd zijn in het model. Dus ook al is er nog geen vergunning voor bepaalde activiteiten, in de cijfers was daar al wel rekening mee gehouden. Hierdoor is het stilleggen van de bouw onnodig geweest. Waarom het RIVM deze informatie zelf niet met het ministerie gedeeld heeft mag Joost weten. Er was veel ellende voorkomen als zij zich hierover hadden uitgesproken.

Ook het feit dat er normen gesteld worden die, zelfs al zou je alle emissiebronnen weghalen, nooit gehaald kunnen worden kwam aan bod. Een wapenfeit waar het ministerie volgens ons nu hard mee aan de slag moet, zonder de rekening daarvan onterecht aan onze boeren te presenteren. Wij nemen dit zeker mee om druk te blijven zetten.

De slotconclusie is dat het transparanter moet. Het RIVM moet nog meer data leveren, en er wordt onnodig moeilijk gedaan over vergunningverlening (de cijfers zitten al ingerekend) Bovendien laat de overheid na om goed onderzoek te doen en om een eerlijk beleid te formuleren. Gelukkig is er het Mesdagfonds: die gaat nu wel gedegen depositiemetingen uitvoeren. De sector gaat de nieuwe metingen die komen zelf bekostigen, evenals de onderzoeken vanuit Mesdag. Dit vindt NMV, evenals Jan Cees Vogelaar, een schandaal.

De eerste winst hebben we al wel behaald. Want de RIVM-cijfers zijn gebaseerd op data van 2017. De grote reductie in de melk- en jongveestapel ten gevolge van fosfaatreductieplan en het invoeren van fosfaatrechten, die allemaal na 2017 plaatsvonden, zijn hierin niet meegenomen. Dat kan zomaar tot gevolg hebben dat de emissies tot 20% zijn gedaald. Hiermee daalt de depositie van de landbouw eveneens

Het stikstofdebacle speelt al meer dan 20 jaar. NMV is om die reden zelfs opgericht. Ook toen al wilde het ministerie niet de juiste onderzoeken uitvoeren en betalen, aldus oud-bestuurders van NMV. Overheid en politiek blijven zich anno 2020 aan een dood spoor vasthouden. Om die reden opperde NMV een landbouwcollectief te starten. Want NMV zal nooit de handdoek in de ring gooien.