05 nov Herverkaveling van beleid
Herverkaveling past men toe om meer logica en samenhang in het bedrijf te realiseren. Vervolgens kun je dat principe van logica en samenhang ook op andere terreinen toepassen. De minister heeft aangekondigd een herbezinning van het mestbeleid te willen faciliteren. Laten we hopen dat zij onze praktijkinzichten daarin gaat betrekken.
Als we de balans opmaken van het natuurbeleid dan móet de conclusie wel zijn dat het veel heeft gekost maar dat de doelen niet gehaald zijn. Er is 5,5 miljard uitgegeven aan de realisatie van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Voor de opvolger van de EHS, het ‘Natuurnetwerk Nederland’, kregen provincies een bedrag van 205 miljoen oplopend tot 305 miljoen in 2018. De doelstelling van de EHS was om biodiversiteit te behouden en te herstellen. We kunnen rustig concluderen dat dit niet is gelukt. Bij ongewijzigd beleid zal het ook nooit lukken.
Op het gebied van mestbeleid kunnen we dezelfde conclusies trekken: het heeft ons, als sector, veel gekost maar de resultaten blijven achterwege. Het is zelfs zo dat wanneer wij als sector nu niet goed uitkijken, hetzelfde opnieuw zal gebeuren in de klimaatdoelstellingen. Bij NMV pleiten we dan ook om meer samenhang op alle gebieden om tot een evenwichtig landbouwbeleid te komen. Het verbod op de sleepvoet, de uitzonderingen die worden gemaakt om de sleepvoet wel te mogen gebruiken, getuigt van weinig kennis van een goede landbouwpraktijk: Toepassing van mest, verdund met veel water, vergroot het risico op afspoeling in het voorjaar. De grond is dan door de seizoensinvloed van zichzelf vaak al nat. Terwijl de emissie, in het voorjaar, veel lager is dan in de zomer. De koppeling aan weidegang, om de maatregel zo te rechtvaardigen, lijkt meer op een staaltje ‘creatief boekhouden’ dan een maatregel die het milieu dient. Volgens mij was het beter geweest om de sleepvoet in het voorjaar gewoon toe te staan, en in de zomer dan mest verdund met water (uit de put) met de sleepvoet uit te laten rijden. Dit werkt ook nog eens opbrengstverhogend en nodigt uit voor een kleinere gift, wat weer beter is voor de bodem en het bodemleven.
Als de overheid de biodiversiteit op het boerenland écht wil herstellen dan zal zij uit een ander vaatje moeten tappen. Mestaanwending zal met een soort ‘bovengrondse’ techniek moeten plaatsvinden en moet worden gekoppeld aan bronmaatregelen in de stal. Als je daar nog een vorm van populatiebeheer van predatoren aan toevoegt, zal dit er tezamen voor kunnen zorgen dat de teloorgang van de weidevogels wordt gestopt. Ook zal de CO2-emissie vanuit veengrond beduidend minder worden, daar de graszode niet meer wordt doorsneden. Als NMV pleiten we dan voor een grondige herverkaveling op alle beleidskaders. Hierbij moet voorop staan dat er een goede samenhang dient te zijn van alle maatregelen, om zo de gestelde doelen wel te behalen.
Een mooi voorbeeld hiervoor is onze inbreng in de GLB-discussie; Daar hebben we gepleit om blijvend grasland te belonen. Dat draagt bij aan CO2-doelstellingen, de verbetering van de waterkwaliteit én de terugdringing van nodeloze regelgeving. We hopen dan ook dat het de minister lukt om de regie te nemen in de herverkaveling van het landbouwbeleid. En daarnaast verwachten we dat ze oog heeft voor de moeilijke situatie waarin veel melkveehouders verkeren.
Want voor zo wel boer als minister geldt; inkomen, daar draait het om.