Commissie Nijpels neemt dezelfde trein op het verkeerde spoor! (persbericht)

De commissie Nijpels heeft haar langverwachte advies uitgebracht over versnelling van verduurzaming veehouderij. Voor de melkveehouderij een slechte timing: de sector staat op zijn kop vanwege de onduidelijkheid over derogatie en fosfaatrechten. Het advies van de commissie Nijpels is beperkt, er moet centrale regie komen en daarvoor moeten organisaties in het leven geroepen worden. Hoe dat concreet verduurzaming moet versnellen is niet duidelijk.

Er wordt niet ingegaan op de vele initiatieven die er al zijn (geweest) en waarom deze niet slagen. Dit is een gemiste kans. De suggestie dat initiatieven niet slagen door gebrek aan centrale regie is wel erg gemakkelijk. Feit is dat speciale concepten zich begeven in een nichemarkt met een beperkte consumentengroep die bereid is een meerprijs te betalen. De commissie laat de kans liggen om de casus ‘weidemelk’ nader te bestuderen. De meerprijs die boeren krijgen voor weidemelk komt niet uit de markt maar bij de collega boeren vandaan via een herverdeling van het melkgeld. We zijn niet in staat zijn om een voor iedereen duidelijk product, waar de maatschappij zich bovendien nadrukkelijk over uitspreekt, als weidemelk te vermarkten. Hoe denkt de commissie dan een correcte prijs voor extra duurzaam vlees, zuivel of eieren te krijgen voor de boer?

De commissie doet een ‘oproep’ aan de Retail, het doet denken aan de commissie van Doorn. Ook daar liet de Retail het, ondanks de oproep, volledig afweten.  Kennelijk denkt de commissie  Nijpels dat zij meer gewicht in de schaal kan leggen dan anderen? Uit het rapport is echter niet gebleken waarom de Retail nu wel zijn rol zal oppakken. Het rapport biedt dan ook geen enkele hoop op daadwerkelijke verandering.

De verandering wordt echter wel afgedwongen bij de boeren. Als ze niet verduurzamen en voorop lopen krijgen ze geen subsidies of vergunningen. De rekening en het risico ligt weer volledig bij de boeren, terwijl de wens er één is uit de maatschappij. Nederlandse boeren zijn al veel duurzamer dan boeren in het buitenland. Dit heeft al tot gevolg dat de Nederlandse kostprijs hoger ligt dan die in het buitenland.

Een punt dat NMV heeft aangedragen bij de commissie is helaas niet terug te lezen: het flexibel regelen van de melkproductie om overproductie en daarmee dumping van zuivel in andere landen te voorkomen. Een gemiste kans, want juist overproductie is niet duurzaam!

De commissie vindt dat mest een waarde zou moeten krijgen, mest is immers een waardevol product. De commissie denkt dit te bereiken door het mestoverschot per bedrijf verplicht te laten verwerken. En daarmee springt de commissie op dezelfde trein als gedeputeerde Spierings (niet geheel toevallig geconsulteerd) van de provincie Brabant. Het afzetten van onbewerkte mest bij de buurman akkerbouwer is dan niet meer mogelijk. Dat dient geen enkel (milieu)doel maar jaagt de veehouders wel op kosten. Het is dezelfde trein op het verkeerde spoor!
Lees hier het volledige rapport.